Επιχείρηση διάσωσης για νεαρό Ζαρκάδι

Είναι Σάββατο, λίγο πριν το μεσημέρι, όταν δεχτήκαμε κλήση από το Γομάτι Χαλκιδικής για ένα τραυματισμένο Ζαρκάδι, το οποίο μπήκε στο χωριό αιμόφυρτο, κυνηγημένο από σκυλιά. Στην άλλη γραμμή είναι η κ. Μαρία, νοσηλεύτρια η ίδια, η οποία μας ενημερώνει για την σοβαρότητα της κατάστασης του ζώου. Είχαν ήδη καλέσει κάποιο χειρούργο γιατρό από τη γειτονιά για να προσφέρει τις πρώτες βοήθειες. Δίνουμε τις πρώτες κατευθύνσεις που πρέπει να ακολουθήσουν και αμέσως σημαίνει συναγερμός.

Λόγω του ότι τα Ζαρκάδια είναι πολύ ευαίσθητα ζώα και ο κίνδυνος να πεθάνουν από καταπληξία - shock είναι ιδιαίτερα αυξημένος, ακόμα και κατά τη μεταφορά τους στο Κέντρο Περίθαλψης, γίνεται προσπάθεια, εφόσον το επιτρέπει η κατάσταση της υγείας τους, να αφεθούν το συντομότερο δυνατόν ελεύθερα στην περιοχή όπου βρέθηκαν. Έτσι αποφασίζουμε την αποστολή μιας ολιγομελούς ομάδας διάσωσης.

Μιάμιση ώρα δρόμος το Γομάτι από τη Θεσσαλονίκη, όσο πλησιάζουμε η αγωνία μας κορυφώνεται. άραγε θα το προλάβουμε ζωντανό; Μας υποδέχεται στην πλατεία του χωριού η κ. Μαρία και μας οδηγεί στο σπίτι του κ. Γιάννη και της κ. Σουλτάνας Γερακούδη, οι οποίοι είχαν μεταφέρει το Ζαρκάδι στην αυλή τους προκειμένου να είναι ασφαλές έως ότου φτάσουμε. Όντως η κατάσταση είναι πολύ σοβαρή, το ζώο βρίσκεται σε κατάσταση shock. Έχει πολύ βαθιές πληγές στους γλουτούς και την περινεϊκή χώρα, ενώ φέρει τραύματα από δαγκωματιές σε διάφορα σημεία του κορμού και στον τράχηλο. Φυσικά η κατάσταση της υγείας του καθιστά αναγκαία τη μεταφορά του στο ιατρείο μας, στη Θεσσαλονίκη. Δίνονται οι απαραίτητες πρώτες βοήθειες και ετοιμάζεται το ζώο προκειμένου να μεταφερθεί με ασφάλεια μέχρι τη Θεσσαλονίκη. Γνωρίζουμε από την αρχή ότι ένα τέτοιο εγχείρημα είναι ιδιαίτερα δύσκολο και οι πιθανότητες να πάνε όλα καλά δεν είναι με το μέρος μας. Χρειάστηκε μία ώρα εντατικής προσπάθειας από τη Σοφία, έως ότου να είμαστε έτοιμοι για το ταξίδι της επιστροφής. Χαιρετούμε τον κ. Γιάννη, την κ. Σουλτάνα και την κ. Μαρία και με τις ευχές τους, να πάνε όλα καλά, μπαίνουμε στο αυτοκίνητο. Προηγουμένως το ζαρκάδι έχει τοποθετηθεί στο πορτμπαγκάζ με τον ορό να κρέμεται πάνω από το κεφάλι του.

Έξω από το Μικρόπολις μας περιμένουν ο Τάσος, η Λήδα και η Δήμητρα. Μεταφέρουμε το ζώο στο ιατρείο και ένα μεγάλο βάρος φεύγει από πάνω μας. Τώρα αρχίζει ο τιτάνιος αγώνας για την επιβίωση. Σε κάποια στιγμή το Ζαρκάδι σηκώνει το κεφάλι του, χαμόγελα χαράς και αισιοδοξίας κι ας γνωρίζουμε ότι ίσως λίγες ώρες αργότερα μπορεί να έχει φύγει από τη ζωή.

Αν όλα πάνε καλά θα χρειαστεί να γίνει χειρουργείο προκειμένου να αποκατασταθούν τα τραύματα στην περινεϊκή χώρα του ζώου, το δέρμα και τους μυς του οποίου είχαν σκίσει σκυλιά. Αλλά δεν βιαζόμαστε να προγραμματίσουμε κάτι τέτοιο ακόμα. Προτεραιότητα έχει να πάει καλά η πρώτη νύχτα.

Εδώ τελείωσε το κείμενο μου προτού προλάβουμε να το δημοσιεύσουμε στην ιστοσελίδα. Το Ζαρκάδι έφυγε από τη ζωή σήμερα το πρωί, Κυριακή 25 Μαΐου 2014. Ο αγώνας για επιβίωση αυτή τη φορά δεν κερδήθηκε. Η ζωή στη Δράση για την άγρια ζωή είναι ένας καθημερινός αγώνας ανάμεσα σε αυτή και το θάνατο. Άλλοτε μας γεμίζει χαμόγελα και χαρές και άλλοτε θλίψη και δάκρυα και ετούτη τη φορά δυστυχώς τα μάτια βούρκωσαν.