Στις αρχές Ιουλίου παραλάβαμε μία ενήλικη τραυματισμένη Σταχτάρα (Apus apus) από Χαλκιδική. Το πουλί έφερε συντριπτικό κάταγμα αριστερού πήχη και η κατάσταση του τραύματος κρίθηκε ιδιαίτερα σοβαρή. Πολλά Κέντρα Περίθαλψης τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό δεν θα ασχολούνταν καθόλου με ένα τέτοιο περιστατικό και θα προχωρούσαν σε ευθανασία του ζώου. Εμείς έχοντας συσσωρεύσει πολλά χρόνια εμπειρίας προσπαθήσαμε να το σώσουμε.

Έγινε άμεσα ανάταξη των οστών και ακινητοποίηση του κατάγματος και υπήρξε συνεχή υποστήριξη του πουλιού καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας για όσο διάστημα χρειάστηκε να νοσηλευτεί. Στις 20 Ιουλίου ο νάρθηκας αφαιρέθηκε και το κάταγμα είχε δέσει. Έπρεπε τώρα το πουλί να ξεπεράσει την αγκύλωση που είχε δημιουργηθεί στην άρθρωση του καρπού πράγμα το οποίο επιτεύχθηκε με επιμονή και φυσιοθεραπείες.

Έτσι στις 28 Ιουλίου έγινε η πρώτη προσπάθεια να απελευθερωθεί. Αντί όμως να χαρούμε η θλίψη ζωγραφίστηκε στα πρόσωπά μας καθώς το πουλί δεν μπόρεσε να πάρει ύψος και χρειάστηκε να το μαζέψουμε μερικές εκατοντάδες μέτρα πιο πέρα. Ήταν ζωηρή και πολύ δυνατή, ενώ τις δύο επόμενες ημέρες έδειχνε με όλη της την ψυχή πως ήθελε να ξαναπετάξει.

Έγινε την Τετάρτη 13 Απριλίου απελευθέρωση ενός αρσενικού Βραχοκιρκίνεζου και μιας νεαρής Δεκαοχτούρας στον Αξιό.

Η γερακίνα της φωτογραφίας βρέθηκε και στάλθηκε σε εμάς από ανθρώπους που νοιάστηκαν για την επιβίωση ενός τόσου όμορφου αρπακτικού. Πρόκειται για ένα νεαρό θηλυκό άτομο δύο ετών. Όταν μας την έστειλαν δεν είχαμε κανένα στοιχείο για το που βρέθηκε ή τι είχε και γιατί έπεσε στα χέρια ανθρώπων. Το μόνο που φαινόταν ξεκάθαρα είναι ότι το ζώο αυτό είχε κατεστραμμένο πτέρωμα με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να την απελευθερώσουμε άμεσα παρόλο που δεν είχε κανένα άλλο τραύμα ή πρόβλημα.